Foto's 3de plaatsing 24 juni te Schipborg bij het cafè 't Keerpunt.
Opening tentoonstelling “Vreemde eend in de bijt”
gesproken door Jans Polling.
- aantal openingen verricht. Benauwde zaak.
Vraag is steeds hoe?
Vraagt men mij omdat ik veel van Kunst weet?
Vraagt men mij omdat men vermoed dat ik een begenadigd schrijver ben?
Vraagt men mij omdat ik gewoon wel een beetje bekend ben.
Vraagt men mij omdat men verwacht dat ik wel iets aardigs en vooral iets grappigs zal zeggen.
Vraagt men mij omdat men door de lijst met expositie-openaars heen is?
- eerste opening erg goed voorbereid. Veel gelezen. Veel goeds en vooral moois verteld over de schilder.
Zijn werk geprezen. Men luisterde beleefd en vond het ongelofelijk saai.
- tweede opening. Kritieken willekeurig verknipt, etc.
- derde opening. verhaal kunst op een verjaardagsvisite. Dodelijk.
- vierde opening amateurtentoonstelling. U merkt, ik zakte af. Vooral een wat trieste bedoening. Mensen die veel tijd en geld hebben gestoken in hun huisvlijt en waarvan de familie het werk op elke verjaardag bewondert. En dan is het nog niks. En dat is moeilijk om te zeggen. Van tevoren sleepten de diverse kunstenaars mij mee naar hun werk, verwachtend dat ik ter plekke in extatische bewondering op de knieën zou vallen. Ik vertelde verhalen over kunst en ik heb vooral veel aangemoedigd. Het was geen flitsende opening.
Het ergste is dat ik daar een schilderij kocht. Uit medelijden Drie jonge hondjes. Met veel geduld en liefde geschilderd en als je weet dat het hondjes zijn .... och .. Deze week heeft mijn vrouw het verwijderd van de overloop.
En dan nu “Vreemde eend in de bijt!”
En moet ik daar dan over praten? Nee!
Ik had ooit een galerie en ik verkocht veel. Dat had te maken met het publiek. Er is een kunstpubliek met drang tot kopen en wat los geld in de buus. Die neudig je oet bij ene opening. En an die mensen leg je diepzinnig oet, wat de kunstenaar bezielde.
En as ze knikten zee ik, dat ik kun marken dat ze arg veul verstand van kunst hadden! En dan kochten ze een schilderij! Maar: Verstand van kunst! Dat is de grootste larie die je kunt verkopen.
As der iets is, wat direct een appel dot op je fantasie, veurstellingsvermogen, gevuul veur esthetiek, gevuul veur humor, veur drama, veur medemenselijkheid, dan is dat kunst.
Kunst is as dure whisky. Je zwelgt derin of je kriegt het de strot niet deur.
Zo simpel is het.
En dit eendengedoe?
Mien opa was boer. In Ees. As die dat zien had, had e zegd: “Waor is die flauwekul veur neudig? En geeft ze daor ok nog geld veur oet? En vervolgens had e weigerd um nog naor die malle fratsen te kieken. En under de peerdekeuring hadden ze der zo verontwaardigd over praot, dat ze een extra jonge namen en dronkend in hoes kwamen
Dat was vieftig jaor leden. En toen hadden ze hier geliek. Het leven hier was sober en hard. Der was gien geld en de jaorlijkse toneel-, gymnastiek- en muziekoetvoering appelleerde al genog an het veurstellingsvermogen van de mensen.
Vandaag de dag is dat anders. Wij wordt overspuuld deur beelden, bombardeerd met films en geluud, doodgooid met videoclips.
Wat is dit dan lekker simpel! En vindingriek! En fantastisch! Wat speuls, wat heerlijk neo-popart, wat bevredigend neo-DaDa! Wat lekker kwajongensachtig. Wat vertederend en kleurrijk. Wat lekker dichtbij! Haost um an te raken, um op te zitten, um met te speulen, um op andere plekken te zetten, bijna um met te gaon slepen! Wat een verademing in dizze dreigende cultuurarme toekomst.
En dan: De plaotsing in ’t ‘meras’. Het ‘meras’ was een plek waor een normale zanddrent niet kwam.
Daor woonde wild volk, kört veur de kop! Veenarbeiders oet vrumde streken, met het mes lös in de buus! Wel mooie wichter, maor zo gauw as ze begunden te praoten, was ’t vrijen over. Dat zeden wij en dat dachten wij.
Het meras, daor kwamen de boeren te wonen die niet meer in de zanddörpen pasten. De avonturiers, de boetenbienders. En as der ien ding in Drenthe zwaor of te keuren was, dan was dat avontuur! Dat dee men niet.
En daorum is ok dizze plaotsing, an de oevers van de Hunze, een mooie! Het meras is al lang een gebied van grote landelijke rust worden, van wiede lochten en verre einders. En Spiekerboor is een plek van cultuurbeleving worden, bij Willem.
Maor toch: Een speulse upgrading is nooit weg en dan vergeet wij misschien ok, dat Spiekerboor tot veur kört veural landelijk bekend was, umdat hier in 1780 Anton Link, de moordenaar van dominee Ledeboer met een ket an de muur van het café zeten hef.
Laot Spiekerboor (en natuurlijk ok de gemiente) naor landelijk bekend worden deur “De vrumde eenden in de bijt”
Een prachtig initiatief, een draai um de oren van de besturende cultuurkruudeniers.
Ik wens jullie een fantastisch vervolg van dit prachtige kunstavontuur!
Hierbij foto's van Microsoft Skydrive pagina, van het fotoverslag van "Vreemde eenden in de bijt"
i.h.k.v. Cultuurlijk AA en Hunze. Door Bart Romijn GiAF
Verslag van de plaatsing van het kunstproject“VREEMDE EEND in de BIJT”
DE REIS IS BEGONNEN !
Onder een prachtige voorjaarszon begonnen de ‘Vreemde Eenden’ aan hun reis door de Aa en Hunze stroomdalen van wat velen ‘natuurlijk’
gezien de mooiste gemeente van Drenthe vinden.
Deze reis zal een half jaar duren en elke verplaatsing zal vooraf worden aangekondigd.
Zaterdagmorgen streken een dozijn manshoge kunsteenden, gemaakt door kunstenaars van SBK Aa en Hunze naar aanleiding van een idee van Tedja Duyvesteijn,
voor het eerst neer aan de oever van de Drentse Aa bij het bekende bruggetje in Schipborg.
Zij zijn bedoeld om het unieke van de stroomdalen extra onder de aandacht te brengen.
De reis om er te komen verliep niet helemaal zonder problemen.
De historische autotrekker uit 1926 die de platte wagen met de eenden trok,
liet onderweg al zijn koelwater lopen, maar een moderner broertje nam vliegensvlug de taak over.
De kleurrijke stoet kwam dus nog op tijd aan bij het water,
waar de plaatsing van de zware objecten vakkundig werd verricht door Jacob Pepping,
in de klassieke motorfietsenwereld bekend als ‘Broer Pep’.
Dit trok al zoveel belangstelling, dat burgemeester Erik van Oosterhout vanaf het terras van uitspanning “De Drentsche Aa’’ het spektakel kon openen met veel toehoorders.
Daarna gaf gemeentedichter Egbert Hovenkamp II weer eens een staaltje van zijn kunnen met een ‘Terplekkepoëem’. Hans Hilbrands,
een der organiserende kunstenaars gaf daarna een toelichting over het hoe en waarom van het project,
dat al bijna een jaar geleden van start ging en hij dankte alle personen en instellingen die dit project mogelijk maakten.
Tijdens het ceremonieel werden ‘eendenbroodjes’ uitgedeeld’ die iedereen op het terras zich bij de drankjes goed lieten smaken.
Persbericht
Vreemde eend in de bijt
Gemeente Aa en Hun
Persbericht
ze is in 2011 dé culturele gemeente van de provincie Drenthe
en heeft daarvoor als titel gekozen; CULTUURLIJK.
Deze naam geeft de verbondenheid tussen cultuur en natuur aan,
welke in onze gemeente zo’n grote rol speelt.
Er zullen komend jaar diverse activiteiten plaats gaan vinden op cultureel
en kunstzinnig gebied waarbij deze verbondenheid zal worden benadrukt.
De media zal hieraan ruimschoots aandacht besteden.
Een twaalftal beroepskunstenaars van Stichting Beeldend Kunstenaars ‘Aa
en Hunze’ hebben toegezegd mee te werken aan het project
“Vreemde eend in de bijt” in het kader van ‘Cultuurlijk Aa en Hunze’.
Met dit project wordt gestreefd naar een optimale uitdrukking van de samenhang
tussen natuur en cultuur. Organisatorisch wordt het een samenwerking tussen kunstenaars,
terreineigenaren, onderwijs en zorg
Langs de oevers van de stroomdalen van
Langs de oevers van de stroomdalen vande Drentse Aa en de Hunze,
waaraan onze gemeente zijn naam heeft te danken,
worden bezocht door een vlucht ‘vreemde eenden’,
grote kleurrijke door de deelnemende kunstenaars beschilderde eenden.
Iedere kunstenaar zal dit op geheel eigen wijze en in persoonlijke stijl doen.
De kunsteenden zullen prachtig contrasteren met de omliggende groene natuur.
De eenden zullen bij toerbeurt op verschillende locaties nabij de Drentse Aa en de Hunze
voor bezoekers zijn te bewonderen.
Het verplaatsen van de eenden van de ene naar de andere locatie is al even bijzonder
als de kunstwerken zelf, namelijk met Citroën 2CV’s,
in de volksmond ‘Eenden’ genoemd.
Leden van verschillende Citroën 2CV’s hebben hun medewerking al toegezegd.
Naast de grote “vreemde eenden” zullen er op andere plaatsen ongeveer 300
kleine vreemde eenden aanwezig zijn.
Deze kleine eenden worden door schoolkinderen en bewoners van zorginstellingen beschilderd.
De totale collectie van kleine eenden zal op diverse plaatsen te zien zijn.
Voor de uitvoering van dit project zijn wij op zoek naar fondsen, donateurs en sponsors,
die de natuur een warm hart toe dragen.
Na afronding van het project, zo ongeveer eind december 2011 worden de kunsteenden geveild voor een goed doel
Met vriendelijke groeten,
namens organisatie en deelnemende kunstenaars van het project
